Binnen een week ontvallen ons twee grote dichters. Na Gerrit Komrij is nu Rutger Kopland overleden. De eerste dichter die ik op school echt bestudeerde dankzij de Grote Lijsters-uitgave van zijn Alles op de fiets. Anton Korteweg verwoordde het het mooist: "We hadden een soortgelijke levensbeschouwing. Het gevoel dat je er alleen voor staat en zoekt naar een gevoel van geborgenheid".
Alles kan ik verdragen
het verdorren van de bonen
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.
Maar jonge sla in september
net geplant, slap nog
In vochtige bedjes, nee.
(uit: Alles op de fiets)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten