Het valt me zo vaak op dat veel mensen in hun gedrag op geen enkele manier rekening houden met hun gesprekspartner. Ze vertellen louter en alleen vanuit hun eigen perspectief en denken niet na over dat van hun gesprekspartner. Ze kijken niet. Ze voelen niet. Ze herkennen geen zachte signalen.
Wat is dat toch, dat grote gebrek aan sensitiviteit bij de mensheid. Vandaag viel het me weer op en enkele uren later las ik de volgende passage in Gewassen Vlees van Thomas Rosenboom. Mooier kan niemand het verwoorden.
...Maar de goede man kon zich niet meer onderbreken - geestelijk een kleuter, die zijn kennis zonder onderscheid tot in bijzonderheden kwijt moet, onverschillig of de ander er belang bij heeft of er wellicht reeds van op de hoogte is, zoals de namen van de dingen...
donderdag 1 januari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten