Kerst betekent voor mij ook het voeren van eendjes met schoonvader en neefjes en nichtje.
Ik herinner me vorig jaar nog. Tientallen verwende eenden keken me verveeld aan en namen niet de moeite om in actie te komen. In het water dreven talrijke broodkorsten. Onaangeroerd. Ik voelde me een schlemiel.
Wat een schril contrast met tweede kerstdag 2008. Vechtende eenden, meeuwen, waterhoentjes en ander ondefineerbaar gespuis met vleugels. Veren vliegen in het rond. Eenden op de wal pikken in mijn schoen. Meeuwen stelen het brood uit de bek van schrokkende eenden. Ik voelde me een welkome weldoener.
Maar ik begrijp het niet. Plaats, weer en omstandigheden gelijk. Een jaar later en zo'n groot contrast. Hebben eenden ook last van de kredietcrisis?
zondag 28 december 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten