Zoete mond, de nieuwe roman van een van mijn favoriete schrijvers, Thomas Rosenboom, staat weer zo vol prachtige teksten (en komma's). Mieters is het. En vaak ook zo herkenbaar dat het is alsof iemand mijn gedachten en gevoelens verwoordt. De levensloop van de hoofdpersoon, dierenarts Rebert van Buyten, wordt meesterlijk beschreven in al zijn triestheid en machteloosheid. "Hij kon zich zijn karakter niet herinneren".En het volgende is zo op mij van toepassing (vrij geciteerd): Hij sprak met de onwankelbare blijmoedigheid waarmee hij alle feiten en feilen des levens tegemoet trad en aanvaardde. Maar het lukte haar om in een korte spanne tijds het tl-licht van zijn opgewekte nuchterheid uit te doen en er de vlagende flakkering van de roes voor in de plaats te ontsteken.
Dat is jou gelukt huisgenoot E., met je eeuwig brandende schemerlampje. Dank je wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten