Ze roepen ons
de hete stranden dans la France
Smachtend smeekt het zand ons bed te mogen zijn
De duinen willen onze lichaamssappen proeven
De dansende golven willen ons omarmen
De wolkeloze horizon
even oneindig als onze liefde
Gekoesterd door de oesters weten wij alleen nog
dat het zomer is
Dit gedichtje kwam ik zojuist tegen bij het opschonen van mijn mailbox. Ik schreef het in juni 2000 (op mijn werk) aan mijn grote liefde. Ik heb het nu maar 'zomer' gedoopt.
Lucas Saan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten