Niets

Niets is
zoals het lijkt

Alles is
zoals je denkt

Dus denk maar
wat je wilt

Twee

En jij was twee
vrouwen tegelijk.

En wij wisten niet wie
te ontmoeten en wie
te verlaten.

En vielen tussen je in,
een arm brekend om
elk van je heen. Wij

zijn geen man,
zelfs geen twee
halve.

Stijn Vranken

Niet alles wordt groter

Al blijft wakker worden
een goede gewoonte,
we doen het meestal
erg lelijk.

Als liefde blind is, wel,
laat haar dat dan vooral
’s ochtends zijn.

Want alles wordt groter
van dichtbij, alles
behalve blijkbaar
wij.

Stijn Vranken

Zomer

Ze roepen ons
de hete stranden dans la France
Smachtend smeekt het zand ons bed te mogen zijn
De duinen willen onze lichaamssappen proeven
De dansende golven willen ons omarmen
De wolkeloze horizon
even oneindig als onze liefde
Gekoesterd door de oesters weten wij alleen nog
dat het zomer is

Dit gedichtje kwam ik zojuist tegen bij het opschonen van mijn mailbox. Ik schreef het in juni 2000 (op mijn werk) aan mijn grote liefde. Ik heb het nu maar 'zomer' gedoopt.

Lucas Saan

Rokjesdag

Martin Bril voorspelde het woensdag al. Vandaag is het rokjesdag, de dag waarop vrouwen voor het eerst massaal - maar nog wat onwennig - met blote benen de straat op gaan. En wat een dag is het. De lente wint het op alle fronten van de winter. Nooit eerder nam ik al zo vroeg in het jaar een duik in mijn zwembad.

Op straat is de winterjas weg. De mensen lachen. De terrassen zitten vol. Iedereen is vrolijk en relaxed. Even lijkt er geen crisis te zijn.

Bijna nooit laat ik mijn gemoedstoestand beïnvloeden door het weer. Maar vandaag - op rokjesdag - is de zon zo overweldigend en zo in harmonie met de wind...vandaag ben ik daardoor gelukkig.

Een

Ik kijk me aan
en glimlach niet,
zou niet weten
naar wie.
Ik weet alleen
wat ik hier
in de spiegel zie.
Mijn spiegelbeeld
lijkt voor altijd
het enkelvoud
van eenzaamheid.

Bart Moeyaert
Uit: Verzamel de liefde
© Amsterdam Antwerpen, 2008